Wskaźnik dzietności ogólnej TFR (Total Fertility Rate) w Polsce jest na jednym z najniższych poziomów wśród wszystkich krajów świata – na początku 2016 r. wynosił on 1,31, co umieściło Polskę na 189. miejscu wśród 200 krajów. Dla porównania, we Francji TFR wynosi 2, a w Wielkiej Brytanii – 1,91.

Według sondażu CBOS-u z 2013 r. większość bezdzietnych kobiet w Polsce w wieku 18-45 lat (77%) chce mieć minimum jedno dziecko. Natomiast inaczej wygląda sytuacja w przypadku dziecka drugiego, trzeciego i kolejnych – na drugie dziecko zdecydowane jest 41% kobiet, na trzecie i więcej – tylko 4%. Wynika z tego, że niewiele osób w Polsce jest gotowych na rodzinę wielodzietną.

Z czego wynika decyzja o ograniczeniu liczby dzieci? Najczęstszą podawaną przyczyną (56%) jest zaspokojenie potrzeb prokreacyjnych, do czego jedno dziecko może już wystarczyć. Natomiast kolejną, bardzo istotną, podawaną przez 21% respondentek, jest brak środków finansowych na utrzymanie dzieci. Trzecim powodem są nieodpowiednie warunki mieszkaniowe – 8% respondentek. Niezadowalająca sytuacja materialna jest szczególnie istotnym argumentem dla kobiet w przedziale wiekowym 18-33 (51% respondentek). Inne istotne przyczny to brak wsparcia w opiece nad dzieckiem oraz obawy o utratę pracy bądź niemożność pogodzenia jej z wychowaniem dziecka.

Polecamy poczytać także strony naszych partnerów, są to między innymi Mieszkania Śródmieście Południowe Warszawa oraz Mieszkania Górce Warszawa, znajdziesz tam najwięcej aktualnych ogłoszeń.

Ciekawe jest też porównanie zachowań reprodukcyjnych Polek mieszkających za granicą do kobiet mieszkających w Polsce. Wśród Polek mieszkających w Wielkiej Brytanii wspólczynnik dzietności w 2014 r. wyniósł 2,13, podczas gdy w Polsce w tym samym czasie – 1,3. Należy wziąć pod uwagę to, że wśród emigrantów jest najwięcej osób młodych, w wieku, gdy najczęściej myśli się o założeniu rodziny, co mogło wpłynąć na zniekształcenie wyniku. Jednak duże znaczenie ma fakt, że w Wielkiej Brytanii panują korzystniejsze warunki dla założenia rodziny (lepsze warunki pracy, wyższe zarobki, lepiej rozwinięta instytucjonalna opieka nad dziećmi), na co same emigrantki konsekwentnie wskazują.

A jak faktycznie wyglądają warunki życia rodzin wielodzietnych w Polsce i czy powyższe obawy są uzasadnione? Według raportu GUS z 2011 r., sytacja finansowa gospodarstw domowych z z trojgiem i większą liczbą dzieci na utrzymaniu była zdecydownaie gorsza niż mniejszych gospodarstw rodzinnych. Na przykład, co 12 takie gospodarstwo nie miało dostatecznych środków finansowych, by zaspokoić potrzeby żywieniowe dzieci. Aż 15,5% wielodzietnych gospodarstw rodzinnych nie mogło sobie pozwolić na zakup wszystkich potrzebnych podręczników szkolnych, 9,9% rezygnowało z wizyt u lekarzy specjalistów, a 14,1% – u dentystów. W tym samym opracowaniu widać, że wzrost liczby dzieci nie przekłada się na proporcjonalnie większą powierzchnię mieszkań – średni metraż na osobę w gospodarstwie rodzinnym bez dzieci wyniósł ok. 35 mkw., podczas gdy na osobę w rodzinie z 3 dzieci i więcej – nieco powyżej 17 mkw.Z kolei według raportu „Wielodzietni w Polsce 2016” aż 58% rodzin wielodzietnych osiąga dochody nieprzekraczajace 3000 zł netto. Aż 69% rodzin wielodzietnych z miast mieszka na powierzchni nie przekraczającej 60 mkw.